ســـلام مــن بــه مـحـرم، مـحـرم گــــل زهــرا
بـه لطـمه هـای ملائـک بـه مــاتـم گــل زهـرا
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش
بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش
سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی
به چشم کاسه ی خون وبه شال ماتم مـهـدی
سـلام من بــه مـحـرم بـه کـربـلا و جـلالــش
به لحظه های پـرازحزن غرق درد و ملامش
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خستـه زیـنـب
بـه بــی نـهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـنـب
سلام من به محرم به دست ومشک ابوالفضل
بـه نـا امیـدی سقـا بـه سـوز اشـک ابوالفضل
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـا مـت اکـبـر
بـه کـام خـشک اذان گـوی زیـر نـیزه و خنجر
سلام من به محرم به دسـت و بـا زوی قـاسم
به شوق شهد شهادت حنـای گـیـسـوی قـاسم
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه گـاهـواره ی اصـغـر
به اشک خجلت شاه و گـلـوی پـاره ی اصـغـر
سـلام مـن بـه مـحـرم به اضـطـراب سـکـیـنـه
بـه آن مـلـیـکـه، کـه رویش ندیده چشم مدینه
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه عـا شـقـی زهـیـرش
بـه بـاز گـشـتـن حُر و عروج خـتـم به خیرش
سلام من بـه محرم بـه مسـلـم و به حـبـیـبش
به رو سپیدی جوُن و به بوی عطر عجیـبـش
سلام من بـه محرم بـه زنگ مـحـمـل زیـنـب
بــه پـاره، پـاره تــن بــی سـر مـقـابـل زیـنـب
سلام من به محـرم به شـور و حـال عیـانـش
سلام من به حسـیـن و به اشک سینه زنـانش
السلام علی الشیب الخضیب السلام علی الخد تریب السلام علی البدن السلیب السلان علی الثغر المقروع السلام علی الراس المرفوع
=========================
ای ساربان آهسته ران آرام جان گم کرده ام
آخر شده ماه حسین من میزبان گم کرده ام
در میکده بودم ولی بیرون شدم چون غافلین
ای وای ازین بی حاصلی عمر جوان گم کرده ام
پایان رسد شام سیه آید حبیب من ز ره
اما خدا حالم ببین من مهربان گم کرده ام
ای وای ازین غوغای دل از دلبرم هستم خجل
وقت سفر ماندم به گل من کاروان گم کرده ام
نعمت فراوان دادی ام منت به سر بنهادی ام
اما ببین نامردی ام صاحب زمان گم کرده ام
من عبد کوی عشقم و من شاه را گم کرده ام
آقا تو را گم کرده ام مولا تو را گم کرده ام
بنوشتم این نامه چنین با خون دل ای مه جبین
اما ببین بخت مرا نامه رسان گم کرده ام
========================
الا ای صاحب قلبم کجایی؟
محرم شد نمی خواهی بیایی؟
خوشا آن شور و حال و اشک و آهت
خوشا آن ناله های نینوایی
خوشا بر حال تو هروقت که خواهی
کنار تربت آن سر جدایی
===================
از زمین تا آسمان آه است می دانی چرا؟
یک قیامت گریه در راه است می دانی چرا؟
بر سر هر نیزه خورشیدی ست یک ماه تمام
بر سر هر نیزه یک ماه است می دانی چرا؟
اشهد ان لا…شهادت اشهد ان لا …شهید
محشر الله الله است می دانی چرا؟
یک بغل باران الله الصمد آورده ام
نوبهار قل هوالله است می دانی چرا؟
راه عقل ازآن طرف راه جنون از این طرف
راه اگر راه است این راه است می دانی چرا؟
از رگ گردن بیا بگذر که او نزدیک توست
فرصت دیدار کوتاه است می دانی چرا؟
از کجا معلوم شاید ناگهانت برگزید
انتخاب عشق ناگاه است می دانی چرا؟
از محرم دم به دم هر چند ماتم می چکد
باز اما بهترین ماه است می دانی چرا؟
========================
با اشک هاش دفتر خود را نمور کرد در خود تمام مرثیه ها را مرور کرد
ذهنش ز روضه های مجسم عبور کرد شاعر بساط سینه زدن را که جور کرد
احساس کرد از همه عالم جدا شده ست
در بیت هاش مجلس ماتم به پا شده ست
در اوج روضه خوب دلش را که غم گرفت وقتی که میزو دفتر و خودکار دم گرفت
وقتش رسیده بود به دستش قلم گرفت مثل همیشه رخصتی از محتشم گرفت
باز این چه شورش است که در جان “واژه” هاست
شاعر شکست خورده ی طوفان “واژه” هاست
بی اختیار شد قلمش را رها گذاشت دستی ز غیب قافیه را کربلا گذاشت
یک بیت بعد واژه لب تشنه را گذاشت تن را جدا گذاشت و سر را جدا گذاشت
حس کرد پا به پاش جهان گریه می کند
دارد غروب فرشچیان گریه می کند
با این زبان چگونه بگویم چه ها کشید بر روی خاک وخون بدنی را رها کشید
او را چنان فنای خدا، بی ریا کشید حتی براش جای کفن؛ بوریا کشید
در خون کشید قافیه ها را، حروف را
از بس که گریه کرد تمام لهوف را
اما در اوج روضه کم آورد و رنگ باخت بالا گرفت کار و سپس آسمان گداخت
این بند را جدای همه روی نیزه ساخت خورشید سر بریده غروبی نمی شناخت
بر اوج نیزه گرم طلوعی دوباره بود
او کهکشان روشن هفده ستاره بود
خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن… پیشانیش پر از عرق سرد و بعد از آن…
خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن… شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن…
در خلسه ای عمیق خودش بود و هیچ کس
شاعر کنار دفترش افتاد از نفس
سید حمید رضا برقعی
=========================
غزه محک است عیارتان پیدا شد.
وقت عمل است، شعارتان پیدا شد؟
امروز میان کوفه و کرب و بلا
با امر ولی، تبارتان پیدا شد
************
پنداشته اند که ما ز خاموشانیم
همرنگ جماعت فراموشانیم
ما آرزوی کرب و بلا را داریم
با یاد حسینمان کفن پوشانیم
************
می خواند زیارت و تو را یاد آمد
قلبش بشکست و لیتنا یاد آمد
ای خون خدا ! دوباره لبیک بخواه
از غزه شنید و کربلا یاد آمد
************
با اسلحه و اشک و دعا می آئیم
وقتی که عزا تمام شد می آئیم
فعلا سرمان به کار هیئت گرم است
غزه تو صبور باش ، ما می آئیم
************
شمریم اگر روز ستم خاموشیم
خون است اگر آب خنک می نوشیم
آنسوی جهان کرب و بلایی بر پاست
ما هم دلمان خوش است مشکی پوشیم
************
با پرچم سرخ کربلا می آئیم
با جامه مشکی عزا می آئیم
ای غزه! به خون کشتگانت سوگند
با منتقم دشت بلا می آئییم
************
بگذار بساط آه و واویلا را
اینک که گرفته ایم اذن مولا را
آغشته به خون است محرم،امسال
بایست به غزه برد هیئت ها را
************
عصر عاشورا خدایا باز هم تکرار شد
بر سر غزه تمام کینه ها آوار شد
کودکان و دختران خونین وگریان می دوند
از غم غزه دل صاحب زمان غمدار شد
************
این غزه همان یوسف کنعانی ماست
با دست برادران به چه افتاده ست
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود:
براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا .
حسن و حسین در همه احوال امام و پیشوایند؛ چه بایستند و چه بنشینند.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
ان الحسن و الحسین هما ریحانتاى من الدنیا من احبنى فلیحبهما.
بى گمان حسن و حسین دو گل خوشبوى من از دنیا هستند؛ دوستدار من باید به آندو مهر ورزد
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
حسین منى و اءنا من حسین احب الله من احب حسینا حسین سبط من الاسباط .
حسین از من و من از حسینم ؛ دوستدار حسین محبوب خداست ؛ حسین امتى از امت ها است .
ذخائر العقبى /۱۲۴ و سنن ترمذى ۲/۳۰۷ و کنزالعمال ۶/۲۲۱ و ۷/۱۰۷ الفصول المهمة /۱۷۱ و فضائل الخمسة ۳/۲۶۴ – ۲۶۲٫
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
من احب الحسن و الحسین احببته و من احببته احبه الله و ادخله جنات النعیم و من ابعضهما او بغى علیهما ابغضته و من ابغضته ابغضه الله و ادخله جهنم و له عذاب مقیم
من دوستدار حسن و حسین را دوست دارم و کسى را که من دوست بدارم ، خداوند او را دوست داشته و به باغهاى نعمت در بهشت وارد کند و دشمن کینه توز و سرکش بر آندو را دشمن دارم و کسى را که من دشمنش دارم ، خداوند او را به جهنم داخل کند و براى او عذابى پایدار خواهد بود
=========================
حضرت امام حسین (علیه السلام)فرموده اند: لا یَکْمِلُ الْعَقْلُ إلاّ بِاتّباعِ الْحَقِّ. بینش و عقل و درک انسان تکمیل نمى گردد مگر آن که از حق، تبعیّت و پیروى کند. (نهج الشّهادة: ص ۳۵۶، بحارالأنوار: ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۱۱٫ )
تعداد دیگری از احادیث ناب امام حسین علیه السلام را در این لینک بخوانید: احادیث امام حسین علیه السلام
به امید عمل کردن با بصیرت به دانسته ها
التماس دعای فرج
به امید ظهور
امام حسین علیه السلام فرموده اند:
حوایج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم فتحور نقما
نیازهاى مردم به شما از نعمت هاى الهى بر شماست ؛ پس این نعمت را از دست ندهید وگرنه موجب نقمت و بدبختى مى شوند.
کشف الغمه ۲/۲۰۸٫
امام حسین علیه السلام فرموده اند:
حوایج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم فتحور نقما
نیازهاى مردم به شما از نعمت هاى الهى بر شماست ؛ پس این نعمت را از دست ندهید وگرنه موجب نقمت و بدبختى مى شوند.
کشف الغمه ۲/۲۰۸٫
امام حسین علیه السلام فرموده اند:
ان اجود الناس من اعطى من لا یرجوه
بى گمان بخشنده ترین مردم ، کسى است که به افرادى عطا کند که امید پاداش و تلافى از آنها ندارد
کشف الغمه ۲/۲۰۵٫
امام حسین علیه السلام فرموده اند:
من طلب رضى الناس بسخط الله و کله الله الى الناس
کسى که خشنودى مردم را با خشم و غضب الهى فراهم آورد، خداوند او را به مردم وا گذارد.
بحار الانوار ۷۱/۲۰۸ و اختصاص شیخ مفید /۲۲۵٫
امام حسین علیه السلام فرموده اند:
من اءحسن ، اءحسن الله الیه و الله یحب المحسنین .
کسى که نیکى کند، خداوند به او نیکى مى نماید و نیکوکاران محبوب خداوند هستند.
کشف الغمه ۲/۲۰۵ و بحار الانوار ۷۸/۱۲۱٫
امام حسین علیه السلام فرموده اند:
من اءحبنا لم یحبنا لقرابة بیننا و بینه و لا لمعروف اسدیناه الیه ؛ انما احبنا لله و رسوله ، جاء معنا یوم القیامة کهاتین .
کسى که ما را نه به جهت خویشاوندى و نیکى و احسان ما به او بلکه فقط براى خدا و رسول خدا دوست بدارد، روز قیامت چون این دو (دو انگشت سبابه در کنار هم ) با ما خواهد بود.
بحار الانوار ۲۷/۱۲۷ و اعلام الدین /۴۶۰٫
وداع با اسلام
وَ عَلَى الاِْسْلامِ السَّلامُ، إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الاُْمَّةُ بِراعٍ مِثْلِ یَزیدِ،
و بر اسلام باید وداع کرد زمانیکه امت مبتلا بر امیری چون یزید شوند
پاسخ امام به مروان که ایشان را دعوت به بیعت با یزید کرده بود به نقل از لهوف
دلیل و فلسفه ی قیام امام حسین
وَاَنَّى لَمْ اَخْرُجْ اَشِرا وَلا بَطِراً وَلا مُفْسِداً وَلا ظالِماً وَانَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ اْلا صْلاحِ فِى اُمَّةِ جَدِّى صلى اللّه علیه و آله ارِیدُ اَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَاَنْهى عَنِ الْمُنْکَرِ وَاَسیرَ بِسِیرَةِ جَدِّى وَاَبى على بْنِ اَبِى طالِبٍ
و من نه از روى خودخواهى و یا براى خوشگذرانى و نه براى فساد و ستمگرى از مدینه خارج مى گردم بلکه هدف من از این سفر امر به معروف و نهى از منکر و خواسته ام از این حرکت ، اصلاح مفاسد امت و احیا و زنده کردن سنت و قانون جدم رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و راه و رسم پدرم على بن ابى طالب علیه السلام است
بخشی از وصیتنامه امام حسین به برادرش محمد بن حنفیه به نقل از مقتل خوارزمى ، ج ۱، ص ۱۸۸٫ مقتل عوالم ، ص ۵۴
با امام، بی امام
فَاِنَّ مَنْ لَحِقَ بِى اِسْتَشْهَدَ وَمَنْ تَخَلَّفَ لَمْ یُدْرِک الْفَتْحَ،
هریک از شما که در این سفر به من ملحق شود به شهادت نایل خواهد گردید و هریک از شما که از همراهى با من خوددارى ورزد به فتح و پیروزى دست نخواهد یافت
نامه امام حسین به بنی هاشم به نقل از کامل الزیارات ص ۷۵
راه تو خون می طلبد مرد کیست؟
اَلا وَمَنْ کانَ فینا باذِلاً مُهْجَتَهُ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِاللّه نَفْسَهُ فَلْیَرْحَل مَعَنا فَاِنَّى راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْشاءَاللّه
آگاه باشید که هریک از شما که حاضر است در راه ما از خون خویش بگذرد و جانش را در راه شهادت و لقاى پروردگار نثار کند آماده حرکت با ما باشد که من فردا صبح حرکت خواهم کرد ان شاءاللّه
بخشی از خطبه امام حسین علیه السلام در مکه به نقل از لهوف ص ۵۳ و مثیرالاحزان ص ۲۱
همیشه در مسیر حق
وَانْ حالَ الْقَضاءُ دُونَ الرَّجاءِ فَلَمْ یَتَعَدَّ مَنْ کانَ الحَقُّ نِیَّتَهُ وَالتّقْوى سَرِیرَتَهُ
و اگر حوادث و پیشامدها در میان ما و خواسته هایمان حائل گردید و کارها طبق مرام به پیش نرفت باز هم آن کس که نیتش حق باشد، و تقوا بر دلش حکومت مى کند از مسیر صحیح خارج نگردیده است.
بخشی از سخنان امام حسین علیه السلام با فرزدق به نقل از انساب الاشراف ، ج ۳، ص ۱۶۴٫ طبرى ، ج ۷، ص ۲۷۸٫ کامل ابن اثیر، ج ۳، ص ۲۷۶٫ ارشاد مفید، ص ۲۱۸٫ مقتل خوارزمى ، ج ۱، ص ۲۲۳٫ البدایة والنهایه ، ج ۸، ص ۱۶۶
جایگاه یکسان در قیامت با ظالم برای عدم مخالفت
اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ رَسُولَاللّه صلّى اللّه علیه و آله قالَ مَنْ رَاى سُلْطانا جائراً مُسْتَحِلاًّ لِحَرامِاللّه ناکِثاً عَهْدَهُ مُخالِفاً لِسُنَّةِ رَسُولِاللّه یَعْمَلُ فى عِبادِاللّه بالا ثْمِ وَالْعُدْوانِ فَلَمْ یُغَیِّرْ عَلَیْهِ بِفِعْلٍ وَلا قَوْلٍ کانَ حَقّاً عَلَى اللّه اَنْ یُدْخِلهُ مَدْخَلَهُ
مردم ! پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود هر مسلمانى با سلطان زورگویى مواجه گردد که حرام خدا را حلال نموده و پیمان الهى را درهم مى شکند و با سنت و قانون پیامبر از در مخالفت درآمده و در میان بندگان خدا راه گناه و معصیت و عدوان و دشمنى در پیش مى گیرد ولى او در مقابل چنین سلطانى با عمل و یا با گفتار اظهار مخالفت ننماید بر خداوند است که این فرد (ساکت ) را به محل همان طغیانگر در آتش جهنم داخل کند.
از سخنان امام حسین با سپاهیان حر به نقل از طبرى ، ج ۷، ص ۳۰۰٫ کامل ابن اثیر، ج ۳، ص ۲۸۰٫ مقتل خوارزمى ، ج ۱، ص ۲۳۴٫ انساب الا شراف ، ج ۳، ص ۱۷۱٫
من نماز را دوست دارم
إِنِ اسْتَطَعْتَ اءَنْ تَصْرِفَهُمْ عَنّا فى هذَا الْیَومِ فَافْعَلْ، لَعَلَّنا نُصَلّى لِرَبِّنا فى هذِهِ اللَّیْلَةِ، فَإِنَّهُ یَعْلَمُ اءَنّى اءُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَتِلاوَةَ کِتابِهِ
اگر می توانی آنها را از ما منصرف کنی در این روز این کار را انجام بده که شاید امشب را برای پروردگارمان نماز بگذاریم براستی که او می داند همانا من نماز را برای او و تلاوت کتاب او را دوست دارم
سفارش امام به حضرت عباس در روز تاسوعا برای مهلت گرفتن برای عبادت به نقل از لهوف
تاثیر مال حرام
ویلکم ما علیکم ان تنصـوا الى فتسمعوا قولى و انما ادعوکم الى سبیل الرشاد فمن اطاعنى کان من المرشدین و من عصانى کان مـن المهلکین و کلکم عاص لامرى غیر مستمع لقـولـى قـد انخزلت عطیـاتکـم مـن الحـرام و ملئت بطـونکـم مـن الحـرام فطبع الله على قلوبکم.
در روز عاشورا خطاب به سپاه ظلم فرمود :
واى بر شما چرا ساکت نمى شـوید, تا گفتارم را بشنوید؟ همانا مـن شما را به راه هدایت و رستگارى فرا مى خوانـم, هر کس از مـن پیروى کند سعادتمند است و هر کـس نافرمانى ام کند از هلاک شدگان است, شما همگى نافرمانى ام مى کنید و به سخنـم گوش نمى دهید, آرى در اثر هدایاى حرامى که به شما رسیده و در اثر غذاهاى حرامـى که شکمهایتان از آنها انباشته شده, خـداوند این چنیـن بر دلهاى شما مهر زده است.
(سخنان حسیـن بـن علـى از مدینه تا کربلا, ص ۲۳۲).
اگر دین ندارید…
إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینُ وَُکْنُتْم لا تَخافُونَ الْمَعادِ فَکُونُوا اءحْرارا فى دُنْیاکُمْ
اگر شما را دین نیست و از عذاب روز قیامت ترس ندارید، پس در دنیا خود از جمله آزادمردان باشید
سخنان امام در هنگام حمله ی دشمن به خیمه های حرم رسول الله به نقل از لهوف
========================
شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین
از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین
می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم
بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین
پیش رو راه دیار نیستی، کافیش نیست
اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین
بسکه محمل ها رود منزل به منزل با شتاب
کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین
رخت و تاراج حرم چون گل به تاراجش برند
تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین
بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب
ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین
سروران، پرانگان شمع رخسارش ولی
چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین
سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق
می نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین
او وفای عهد را با سر کند سودا ولی
خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین
دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا
با کدامین سر کند، مشکل دوتا دارد حسین
سیرت آل علی (ع) با سرنوشت کربلاست
هر زمان از ما یکی صورت نما دارد حسین
آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند
عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین
دشمنش هم آب می بندد به روی اهل بیت
داوری بین با چه قومی بی حیا دارد حسین
بعد ازینش صحنه ها و پرده ها اشک است و خون
دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین
ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه ای
گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین
دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز
با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین
شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا
جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین
اشک خونین گو بیا بنشین به چشم شهریار
کاندرین گوشه عزایی بی ریا دارد حسین
نظرات شما عزیزان: